Performance Andrei Adrianov, Jérôme Bel, Nuno Bizarro, Francisco Camacho, Boris Charmatz, Christine De Smedt, David Hernandez, Louise Lecavalier, Monica Lapa, Diane Madden, Vera Mantero, Frank Micheletti, Nasser Martin-Gousset, Irina Mischina, José Navas, Steve Paxton, La Ribot, Jan Ritsema, Xavier Le Roy, João Samões, Meg Stuart, Oleg Soulimenko, António Tavares, Marc Tompkins, Kate Valk, Claude Wampler
Live muziek Pierre Bastien, Willem Brink, David Bovée, David Linton, DJ Low, Bart Maris, Vincent Malstaf, Jon Rose, Hahn Rowe, David Shea, Andrei Smirnov, Yuri Spitsin, Harry de Wit
Veel van Meg Stuart's projecten gaan over de geschiedenis en de huidige toestand van improvisatie. Zo initieerde en cureerde ze de interdisciplinaire improvisatiereeks Crash Landing, in samenwerking met Christine De Smedt en David Hernandez, die plaatsvond in Leuven, Wenen, Parijs, Lissabon en Moskou. Beginnend met een dialoog en de wens om het begrip van en de ervaring met improvisatie als een vorm van performance te heroverwegen, maken ze een experiment met een open einde mogelijk en creëren ze een forum voor een veelheid aan kunstenaars. In totaal hebben meer dan 80 choreografen, ontwerpers, beeldend kunstenaars, musici, acteurs, regisseurs en auteurs deelgenomen, ideeën uitgewisseld en samen geïmproviseerd. De Smedt, Hernandez en Stuart stellen elk een plan en enkele open vragen voor; de rest wordt door de groep op het podium ontdekt. Stuart's doel is om de controle los te laten, spontane beslissingen te nemen, verantwoordelijkheid te delen en te durven falen. De improvisaties wisselden af tussen installaties, concerten, dans, feesten en vreemde mutaties van al deze vormen; er ontstonden vreemde dansen, situaties en beelden. In het beste geval is Crash Landing een toonbeeld van hybride denkprocessen.
Credits