Sinds het begin van de jaren negentig bouwt Meg Stuart, geboren in 1965 in New Orleans, samen met haar Brussels dansgezelschap Damaged Goods aan een opmerkelijk en gedurfd choreografisch oeuvre. Tien jaar geleden verscheen Are we here yet? (redactie Jeroen Peeters, 256 pagina's, 1ste Ed. 2010, 2de Ed. 2014), een iconisch werk over hedendaagse dans dat de eerste 10 jaar van Meg Stuarts carrière bestrijkt. Nu presenteren we een tweede boek:

In Let’s Not Get Used to This Place duikt de choreografe in meer dan een decennium werk via reflecties, interviews, scores en oefeningen over het maken, opvoeren, leren en leven van dans. Deze zijn vermengd met teksten, essays en gedichten door nauwe medewerkers en ‘intimate strangers’, foto’s, voorstellingsteksten en archiefmateriaal. De titel van het boek, een verwijzing naar één van Stuarts recente videowerken, verbindt deze veelzijdige materialen in een verlangen om beproefde strategiën overboord te gooien, nieuwe contexten te verkennen, en verder te gaan dan wat we (niet) kennen.

Let’s Not Get Used to This Place schetst een beeld van de bewegingen, inspiraties en persoonlijkheden achter Meg Stuarts creatieve universum. Het boek biedt een persoonlijke en intieme blik achter de schermen van het creatieve proces, terwijl het ook de wereld daarrond verkent. Als een reis doorheen haar recentere carrière, een inspirerend handbook en een kunstwerk op zich, heeft dit boek een grote aantrekkingskracht op een internationale gemeenschap van kunstenaars, studenten en vakgenoten, en op iedereen die geïnteresseerd is in performance.