The Clock
Speeldata
 

collaborating with clouds
to have access to that 360° view
i felt we were falling into the sky
we often said let’s not get used to this place

In de lente van 2020 werd Meg Stuart uitgenodigd door Haus der Kulturen der Welt om deel te nemen aan het CC: World project. Verschillende kunstenaars en onderzoekers stuurden persoonlijke brieven, in de vorm van video’s of essays, als reactie op de toestand van de wereld. Stuart creëerde vier video’s The Lobby, Intermission, Overtime en The Clock - waarin ze onze veranderende relatie met de tijd onder de loep neemt, in dialoog met de retro-futuristische architectuur van het iconische HKW-gebouw in Berlijn.

The Clock is een uitgerekte meditatie over tijd en verlies, een traag wegvagen. De beweging wordt langzaam ontwikkeld tot ze verstilt tot een soort elegie. Weidse drone-beelden geven een duizelingwekkend zicht op de gebogen lijnen van het dak, onder een steeds veranderend wolkendek. Vijf lichamen worden in beweging gebracht door een doordringende soundtrack. Terwijl ze zich uitstrekken naar de wolken lijken ze achteruit de hemel in te vallen. Terwijl ze hun handen uitreiken naar alle mensen die het afgelopen jaar onzichtbaar verdwenen zijn, lijken ze achteruit de tijd in te vallen.

Je kan de video’s bekijken op de HKW-website.

Credits

Choreografie Meg Stuart
Met Márcio Kerber Canabarro, Roger Sala Reyner, Isabela Fernandes Santana, Tiran Willemse en Sigal Zouk
Kostuums Aino Laberenz
Muziek Hahn Rowe

Speeldata
© NONE
© NONE