Decoratelier is een voortdurend evoluerend project, opgericht door Jozef Wouters en Menno Vandevelde. De voormalige fabriek in Molenbeek wordt gebruikt voor theaterproducties, interdisciplinaire samenwerkingen en sociaal experiment.
Jozef Wouters is autonoom artist in residence bij Damaged Goods. Hij richtte Decoratelier op in 2016, samen met zijn technisch directeur Menno Vandevelde. Decoratelier bevindt zich momenteel in een oud fabriekspand in de Manchesterstraat 17/19. Het is de plek waaruit Wouters verschillende projecten en artistieke samenwerkingen initieert, en een toegankelijk atelier voor kunstenaars uit verschillende disciplines.
“Decoratelier is een ruimte die onderdak geeft aan de diverse vormen van samenwerking en arbeid die eigen zijn aan mijn werk. Ruimte wordt er uitgeprobeerd, gesprekken vinden plaats in hout, ijzer en karton. Het is een permanente plek voor het bouwend zoeken naar de steeds veranderende ruimtes waarin kunst-, denk- en handwerklieden elkaar ontmoeten.” (Jozef Wouters)
ProjectenPers
Sinds 2019 deelt Jozef Wouters zijn Decoratelier in Brussel met Barry Ahmad Talib, een kunstenaar uit Sagale (Guinee-Conakry). Tijdens de lange wintermaanden knippen ze samen duizenden blaadjes uit stof – het tijdrovende en zorgzame werk dat de basis vormt van Barry’s boomsculpturen. Uit die sessies ontstaat een weefsel van verhalen en geluiden, en uiteindelijk een voorstelling. Een groep bouwers, muzikanten, performers en dichters bouwen samen aan een wereld tussen nacht en dag, tijdelijkheid en toekomst, zichtbaarheid en onzichtbaarheid. A Day is a Hundred Years is Jozef Wouters’ meest persoonlijke werk tot nog toe. Met een draaiend podium en een scenografie die zowel het theater als Decoratelier overspant in verschillende lagen, schaduwen en verhalen, creëren Jozef en zijn team een soort van planetarium in de theatermachine. Een eindeloos veranderlijke en onderhandelbare ruimte, waarin het centrale perspectief plaatsmaakt voor een veelheid aan blikken, en de scenografie ons meer ziet dan wij haar zien.
Tekst, regie, scenografie Jozef Wouters
Artistieke medewerkers Barry Ahmad Talib, Michiel Soete
Performance Barry Ahmad Talib, Maya Dhondt, Micha Goldberg, Naomi Lilith Quashie, Kamal Tall
Lichtontwerp en muziekcompositie Michiel Soete
Dramaturgie Bryana Fritz
Kostuumontwerp Lila John
Inside eye Enzo Smits
Technische leiding Menno Vandevelde
Gebouwd door Decoratelier, Brussel (Bouwers: Jamy Hollebeke, Willem Rys, Jan Rymenants, Remco Wuyts, Vic Van den Bossche)
Geluid Wout Clarysse
Licht Sarah Feyen
Stage Tom De Langhe
Productieleiding Vincent Focquet, Michiel Soete, Marie Umuhoza
Stagiairs Sophie Bax, Chloë Tempel, Freek Willems
Productie Damaged Goods
Coproductie Toneelhuis (Antwerpen), Wiener Festwochen (Wenen), PACT Zollverein (Essen), Perpodium
Met de steun van de Vlaamse Overheid, de Vlaamse Gemeenschapscommissie en de taxshelter maatregel van de Belgische federale overheid via BNPPFFF
Met veel dank aan Kaaitheater, DE SINGEL
Kunstenaar en scenograaf Jozef Wouters en Decoratelier bouwden een constructie die onderdak bood aan de gesprekken en discussies van Syndicat! tijdens het Between Land and Sea festival in Palermo. Deze ruimte is een voortzetting van The Soft Layer, een werk dat vier jaar geleden werd opgestart in het historische gebouw Dar Bairam Turki in Tunis, als onderdeel van de Dream City Biënnale. De teksten die hier gecreëerd werden zullen op de openingsavond van het programma worden uitgevoerd door lokale acteurs.
Wouters en zijn team verkennen de omgeving van Palermo en reageren op de materialen die ze daar vinden. Ze hernemen de 17e-eeuwse ruimte in een nieuwe context. Lokale zandsteen - tufo - en het puin van gesloopte palazzo's, gepolijst door de Middellandse Zee, weerspiegelen hun herinneringen aan Tunis maar brengen hun eigen site-specifieke verhalen met zich mee. De structuur volgt het grondplan van Dar Bairam Turki, ze draagt de geest van die ruimte, maar heeft een sterke verbinding met het heden - letterlijk, want ze raakt aan het Ecomuseo di Palermo. Door een antwoord te geven op de bestaande omstandigheden, verandert The Soft Layer een gebouw in een vraag.
De structuur, die aanvankelijk als tijdelijk was bedoeld, zal tot volgende zomer deel uitmaken van het museum als een veelzijdige ruimte voor ontmoeting en samenwerking.
Ontworpen en gebouwd door Jozef Wouters en Menno Vandevelde
Origineel ontwerp Tunis in samenwerking met Vladimir Miller
BOEK
Bouwsels in woorden, efemere ruimtes van karton en gedroomde scenografieën waarvoor geen tijd was ze te bouwen. Fragiele ruimtes van papier die het theater omtoveren tot een reusachtig boek. Scenograaf Jozef Wouters en dramaturg Jeroen Peeters gingen er een voorstelling over maken en toen sloeg het coronavirus toe, werd de voorstelling afgelast en was er plots al te veel tijd omhanden tijdens die vreemde weken van de lockdown in het voorjaar van 2020.
Moments Before the Wind is daarom een boek geworden, een verzameling notities over scenografie die een inkijk bieden in de poëtica en artistieke praktijk van Jozef Wouters en Decoratelier. Reflecties over ruimte, scenografie, het maken van kunst en institutionele kritiek nodigen de lezer uit om mee te denken of vragen op te werpen, om luidop te denken en zelf ruimte te verzinnen.
Moments Before the Wind werd uitgegeven in september 2020 bij Varamo Press en is te koop via onze webshop.
PERFORMANCE
Daarnaast is Moments before the wind ook een autonome performance, die ontstond ter gelegenheid van de boekpresentatie in september 2020, waarbij Decoratelier de theateraal van Vooruit inpalmde. In deze performance wordt het boek, maar ook ruimtes en ideëen die zich niet laten inbinden, tot leven gebracht op de scène. Citaten van vorige creaties en stemmen van verwante kunstenaars worden gebald tot een nieuwe voorstelling die ons perspectief op én in de theaterzaal ontwricht en hernieuwt.
CREDITS
Concept & performance Jozef Wouters en Jeroen Peeters
Licht & geluid Michiel Soete
Technisch directeur Menno Vandevelde
Dank aan Barry Ahmad Talib en Rimah Jabr
Productie Damaged Goods
Coproductie Kunstencentrum Vooruit
Decoratelier Jozef Wouters
INFINI is een lopend onderzoek van Decoratelier Jozef Wouters. Centraal staat de bevraging van de klassieke theatermachine en haar perspectivische decors. Het project ontstond in de Brusselse KVS, waar Wouters in 2016 met zijn toenmalige Decoratelier aan de voorstelling INFINI 1-15 werkte, opgebouwd rond de vraag "Welke ruimtes moeten we vandaag in het theater tonen?". Veertien kunstenaars gingen in dialoog met Jozef Wouters en Decoratelier, en elk gesprek leverde een infini op: een eigen interpretatie van de geschilderde achterdoeken die in de klassieke schouwburg met trekken worden neergelaten, als horizon voor de verbeelding.
Vandaag is INFINI niet zozeer een voorstelling, dan wel een groeiende verzameling decors die elk, en al dan niet afzonderlijk van elkaar, hun eigen verhaal vertellen.
Ook de publicatie INFINI 1-15 is een uitloper van het Infini-project; een vertaalslag van scenografische ruimte en beeld naar woord en lay-out. Het boek werd in september 2017 gepresenteerd in het Decoratelier van Wouters, waar voor de gelegenheid ook alle vijftien infini’s een plaats kregen.
Rimah Jabr & Decoratelier Jozef Wouters
Dear Rimah,
Because we might not have time to talk (about art) tonight, I thought it made sense to write you a letter with some questions that I had while thinking about tunnels and endlessness, two topics that I remember from our short talk in the Decoratelier in Brussels. I am curious to know why the space of a tunnel is important to you. What is it about tunnels that makes it an environment for a story, like you told me, about people being stuck?
Jozef Wouters, Nablus, 14 augustus
Scenograaf Jozef Wouters schreef een brief aan de Palestijnse theaterauteur -en regisseur Rimah Jabr. Welke ruimte of landschap wil zij vandaag verbeeld zien in het theater? Welke ruimte moet zijn Decoratelier voor haar bouwen? Hun correspondentie vertrekt vanuit enkele foto’s van tunnels onder de Gazamuur en transformeert geleidelijk aan in hout, doek en verf. De combinatie van het uiteindelijke decor met een brief van Rimah Jabr, levert een even scherpe als fantasierijke observatie van een situatie die zich slechts in haar absurditeit laat vatten.
Infini #5 werd gecreëerd naar aanleiding van Infini 1-15, de voorstelling van Decoratelier die vijftien kunstenaars samenbracht onder de vraag welke ruimte of landschap zij vandaag verbeeld willen zien in het theater.
tekst Rimah Jabr / scenografie Jozef Wouters / dramaturgie Jeroen Peeters / licht Ken Hioco / technische leiding Menno Vandevelde / productieleiding Celine van der Poel / decoratelier Ryma Merghoub, Stijn Maes, Tim Vanhentenryck / productie Decoratelier Jozef Wouters, Damaged Goods / met dank aan Dries Douibi, Bruno Forment, Ine Craenhals, Chris Keulemans en KVS (Brussel)
Globe Aroma & Decoratelier Jozef Wouters
“Op een dag hing er plots een grote banner op de gevel van Decoratelier, met daarop een virtueel toekomstbeeld van de buurt. Het atelier en de omgeving ervan waren vervangen door een groot park. Diezelfde dag ontmoette ik een groep mensen van Globe Aroma en we besloten een gat te graven naar dat toekomstige park dat nu nog een oud fabriekspand is. In de enorme leegte leerden we elkaar luidop te bouwen: een vorm van maken waarbij spreken, dromen en bouwen tegelijk plaatsvinden. Geleidelijk aan kreeg een ander park vorm, een park waarin herinnering en verbeelding door elkaar lopen, een geheime tuin met veel schaduw en een wirwar van grijze zones. Ik begrijp er nog weinig van, maar het lijkt een plek te worden waarin mensen zelf kunnen kiezen nu eens zichtbaar en dan weer onzichtbaar te zijn, en dat middenin de stad.” (Jozef Wouters)
Een jaar lang werkte Decoratelier Jozef Wouters samen met Open Kunstenhuis Globe Aroma aan Underneath Which Rivers Flow. Een groep vrouwen en mannen – bouwers, dichters en dromers – kwam wekelijks samen in Decoratelier in Molenbeek. Samen bouwden ze er verhalen, een geheime tuin vol wormgaten naar onvermoede werelden.
Lees hier een beschouwende tekst van Guy Gypens over de bredere context van het project.
Bekijk hieronder een interview met Bushra Lamsyeh en Jozef Wouters.
CREDITS
Building Poets Barry Ahmad Talib, Ali Alkrizi, Mimouna Amri, Mbarek Bouallaga, Zohir Boumelha, Sekou Coumbassa, Chantal Gyselinx, Idris Hassan Hardi, George Khuroshvili, Bushra Lamsyeh, Soumaya Mahroug, Shilemeza Prins, Randy Renders, Marie-Ange Sibi, Ifrah Yusuf Magan, Tahar Zadam
Artistieke leiding Jozef Wouters
Artistiek medewerker Jeroen Peeters
Dramaturgie Vladimir Miller
Decoratelier Menno Vandevelde (technical director), Lukas Geerens, Jan Rymenants, Willem Rys, Koen Schetske, Vic Van den Bossche, Siemen Van Gaubergen, Casper van Overschee
Film Robbrecht Desmet
Licht Michiel Soete
Geluid in samenwerking met Vincent Malstaf
Productiemanagement Penelope Desloovere, Brecht Theunis, Camille Thiry, Ewoud Vermote
Productie Damaged Goods, Globe Aroma
Co-productie Kaaitheater, Netwerk Aalst
Speciale dank aan Saïd Amrawu, Alex Cepile
Dank aan Thomas Collier, Wannes Cré, Philip Delbecque, Pieter Dumoulin, Marlies Jacques, Sirine Jen, Lila John, Sanae Khamlichi, Ferre Marnef, Hana Miletic, Kristof Vande Walle (M – Museum Leuven), Sarah Vanhee, Nathanael Van Hoecke, De Lork vzw, Gemeente Molenbeek, L’Escaut Architectures, WijkAntenne de Quartier
'Underneath Which Rivers Flow' is onderdeel van de tweejarige samenwerking tussen Netwerk Aalst en Jozef Wouters in het kader van het programma 'The Unreliable Protagonist' (2017-2019). Dit project werd vanuit Netwerk Aalst opgevolgd door Els Silvrants-Barclay.
Decoratelier Jozef Wouters & Vladimir Miller
Op uitnodiging van Dream City - de Tunesische Biënnale voor performancekunst - ging Jozef Wouters op residentie in het Dar Bairam Turki gebouw in de oude binnenstad (Medina) van Tunis. Daar vroeg hij de inwoners hoe zij de toekomst van dit oude gebouw zien. Een ding was bijna iedereen het over eens: de toekomst van de Medina en van Dar Bairam Turki is een gerestaureerde versie van zichzelf. Maar welke versie van het verleden moeten we selecteren voor deze nieuwe toekomst, en hoe maak je die keuze? Wanneer de enige denkbare toekomst het verleden is, waar zijn we nu dan?
Jozef Wouters en zijn artistieke partner Vladimir Miller verzamelen deze conflicterende ideeën rond restauratie in een proces dat lagen toevoegt aan het gebouw in plaats van deze te verwijderen. Samen met de Tunesische artiesten Amira Chebli, Hichem Chebli en Fatma Ben Saïdane voeren ze een beeldrijke restauratie uit. De groep omarmt de chronologische complexiteit van architectuur, en stelt de vraag hoeveel versies van zichzelf een gebouw kan dragen zonder te barsten.
Na de première in Tunis brengt de groep deze actie naar andere locaties, waarvan Vooruit de eerste in rij is.
gecreëerd met en uitgevoerd door (nightshift) Fatma Ben Saïdane, Amira Chebli, Hichem Chebli, Vladimir Miller, Jozef Wouters (dayshift) Ahmed Ayari, Kais Ben Rejeb, Valérie Bikok, Manoubi Cherif, Emna Hamdi, Laila Missaoui I kostuums Lila John I geluid in samenwerking met Milan Warmoeskerken I technisch leider Menno Vandevelde I technisch assistenten Aziz Romdhani & Syrine Chekili I productieteam Aisha Zaied, Selma Ben Gaied & Insaf Mejri I dank aan Jeroen Peeters I productie Dream City Tunis, L’Art Rue, Damaged Goods I co-productie Arts Centre Vooruit
Decoratelier Jozef Wouters
The Unbuilt School of Architecture is een school zonder schoolgebouw. Het kent een tijdelijk bestaan en moet elke keer opnieuw worden opgebouwd door een groep mensen die samenkomen rond een bepaald thema. De school werd voor de eerste keer opgericht in de context van het Free School-programma van Kunstenfestivaldesarts. Daarvoor nodigden Jozef Wouters, de medewerkers van het Decoratelier en het collectief Leaving Living Dakota een kleine groep deelnemers (muzikanten, dansers, ontwerpers…) uit om een eigen nachtclub te bedenken, te ontwerpen, te bouwen én te openen. Wat voor ruimte ontspruit er uit onze collectieve verlangens? Of moeten we ons concentreren op tegenstrijdige verlangens? Hoe zichtbaar of onzichtbaar willen we zijn? Welke andere vormen van openbare ruimte kunnen we bedenken? Kan architectuur een geheim bewaren?
CREDITS
In samenwerking met: Leaving Living Dakota (Célia Wu-tangu and Golce Dabanna) and Steven Jouwersma
Participanten: Irène Bouzin, Melissa Jin, Maru Kay, Gülce Padem, Clemence Marin, Vesara Molla, Maria Muehombo, Benjamin Munix, Maria Mushtriev, Charlotte Nagel, Isabelle N’diaye, Joris Perdieus, Mariagiulia Serantoni, Marion Stucky, Erik van de Wijdeven, Elina Valdmane, Lizzy Vandierendonck, Ode Windels
Coproductie: Kunstenfestivaldesarts, Decoratelier Jozef Wouters, Damaged Goods
Met de steun van: SAU/MSI urban development corporation
Building Out Loud is een vorm van improviserend bouwen, waarbij schetsen, maken, verbeelden en spreken tegelijk plaatsvinden. Meer dan een benaming voor een bepaald project, is het een overkoepelende werkvorm die verschillende projecten en ruimtes overspant.
Naast eigen werk en projecten, creëert Decoratelier Jozef Wouters ook scenografieën in samenwerking met verschillende makers, kunstenaars en organisaties.
Night Shift is een eindeloze wervelwind van interventies en experimenten, waarbij elke actie een uniek spoor achterlaat en cross-overs onverwachte gevolgen hebben. Voor deze editie nodigen Gouvernement en Decoratelier een onwaarschijnlijke verzameling van kunstenaars uit om naar de kust te trekken en er een ruimte te bouwen om genereus te onderzoeken, te delen en te tonen.
Na de vorige ervaringen landt Night Shift nu in een ongewone tijd en ruimte: in de zomer, en in Oostende. Gedurende drie dagen, op 26, 27 en 28 juli, zullen de kunstenaars hun werk presenteren in en rond het jeugdcentrum OHK.
Voor de publieke vertoning kunnen ze tijdens intensieve onderzoeksperiodes op locatie connectie zoeken met elkaar en hun omgeving. Ieder brengt zijn eigen praktijk, interesses, vragen en visies mee naar de kust. Buiten de comfortzone van het reguliere seizoen en de gebruikelijke infrastructuren zullen de kunstenaars op zoek gaan naar andere manieren van werken en delen. Als onderdeel van een steeds veranderend gedeeld platform, activeren ze vele ruimtes binnen structuren van zorg en met de steun van velen.
Praktisch
26, 27 en 28 juli 2022
van 18:00 tot 00:00
in en rond OHK
(Koninginnelaan 1, 8400 Oostende)
15€ & reductietarief 7,5€
Een project door
Gouvernement, Decoratelier, VIERNULVIER, De Studio, CAMPO, Toneelhuis, De Singel, OHK, KAAP, Theaterfestival, Perpodium & Theater Aan Zee
Met de steun van
De spelers van de Nationale Loterij, de Vlaamse Overheid en de Tax Shelter van de Vlaamse overheid
Met dank aan
Danspunt
Tickets
Reserveer hier je tickets.
Night Shift team
Nele Keukelier, Vincent Focquet, Marie Umuhoza, Deborah Van Haute, Michiel Soete, Lies Vanborm
Scenografie
Decoratelier
Grafisch ontwerp
Chloé D’hauwe
Illustratie
Charlotte Peys
Architect Wim Cuyvers, scenograaf Jozef Wouters en bouwer Menno Vandevelde hoe bosbeheer kan ingezet worden als een methode voor het ontwerp van de publieke ruimte. Hun onderzoek wordt ondersteund door een meester-leerlingtraject voor het doorgeven van vakmanschap en Jozef Wouters' fellowship bij PACT Zollverein (Essen, DE).
Wim Cuyvers is een architect die van het onderzoek naar de kenmerken van publieke ruimtes zijn levenswerk heeft gemaakt. Zijn zoektocht voerde hem weg van de enge benadering van architectuur, naar kunsten, schrijven en bosbeheer. In 2009 stopte Wim met zijn architectenbureau en ging hij aan het werk op Le Montavoies in de Franse Jura. Sindsdien is een stuk bos het terrein waarop hij publieke ruimte creëert. Wandelaars, mountainbikers, feestende jongeren, paarden, vogels, bomen en water delen en maken er samen ruimte.
Wim wil zijn kennis graag delen met Jozef en Menno. De wisselwerking tussen het bos en Molenbeek kan immers een meerwaarde bieden. Jozef en Menno gaan 24 maanden bij Wim in de leer. Tijdens hun verblijf in Frankrijk focussen ze onder meer op het maken van openingen in het boslandschap, waterbeheer, ziektes in het bos, plaatselijke verwerking van hout, onderhouden van paden en het toegankelijker maken van het terrein. Wanneer Wim, Jozef en Menno samenkomen in Brussel passen ze de principes van het bosbeheer toe op Decoratelier als publieke ruimte. Door stedelijke ruimte te benaderen vanuit ervaringen opgebouwd in het ecosysteem van een bos, willen ze nieuwe denkmodellen over publieke ruimte ontwikkelen.
Ik ontwerp nachtclubs zoals een tuinier voor planten zorgt. Ik spendeer tijd in de clubs die ik ontworpen heb, ik leer van de energie, de mensen en hoe ze zich doorheen de nacht gedragen. Het is als een gesprek: ik luister en de club vertelt me wat ik moet aanpassen.
Charleroi Danses nodigde Jozef Wouters uit om een 'conférence dansée' te creëren. ​Voor deze lezing duikt hij in zijn archief van ruimtes ontworpen voor het nachtleven. Doorheen de jaren heeft hij verschillende clubs gemaakt, in Decoratelier en in andere plaatsen. 'Het ontwerpen van ruimtes voor nachleven daagt mijn begrip van ruimte uit, steeds opnieuw. Ik ben geïnteresseerd in het spel tussen open en gesloten, kijken en bekeken worden, en hoe architectuur daar deel van kan uitmaken.' Schrijver, theatermaker en dramaturg Wannes Gyselinck werkt samen met Jozef het format uit.
30.11.23 - La Raffinerie (Brussel, BE) - Meer info
The Soft Layer
Moments Before the Wind
INFINI 1-15
